|
|||
Ośrodkiem wokół którego rozrastała się osada kochłowicka było grodzisko, założone nad rzeką Kochłówką, najprawdopodobniej w drugiej połowie XIII wieku. Od 1498 roku ziemia bytomska, na obszarze której zlokalizowane są Kochłowice, znajdowała się w posiadaniu księcia opolskiego Jana Dobrego. Po jego śmierci księstwo bytomskie wraz z Kochłowicami objął margrabia Jerzy Hohenzollern, a w 1629 roku przeszło ono na własność Łazarza Henkel von Donnersmarck. Ta rodzina będzie właścicielem tego obszaru do końca II wojny światowej. Pierwsza na terenie Kochłowic kopalnia, o nazwie „Hugo” powstała w 1824 roku, a drugą o nazwie „Zwang” otwarto w roku 1828. Kopalnie zostały połączone w jedną, o nazwie „Hugo-Zwang” w 1849 roku. Nazwę tę zmieniono dopiero w 1928, kiedy kopalnia przestała być własnością rodziny Henckel von Donnersmarck i stała się własnością spółki akcyjnej „Wirek Kopalnie S.A.”, nazwano ją wówczas „Wirek”. W pięć lat później, w roku 1933 kopalnię unieruchomiono. Ponowną eksploatację podjęły dopiero władze niemieckie w 1939 roku, a w 1954 kopalnię przyłączono do powstałej wówczas kopalni „Nowy Wirek”, która obecnie działa pod nazwą „Halemba-Wirek”. Rozkwit Kochłowic nastąpił pod koniec XIX wieku. Wówczas w dzielnicy założono urząd pocztowy oraz centralny wodociąg, natomiast na początku XX wieku miejscowość przyłączono do sieci kolejowej, wybudowano dworzec oraz pociągnięto sieć gazową. W trakcie plebiscytu z 1921 roku większość mieszkańców Kochłowic opowiedziała się za przyłączeniem do Rzeczpospolitej, w związku z czym w roku 1922 miasto zostało uroczyście przejęte przez administrację polską. W 1951 roku Kochłowice utraciły samodzielność i stały się dzielnicą Nowego Bytomia, by w 1959 zostać przyłączone do Rudy Śląskiej.
|
|||
TRASA TURYSTYCZNA |
|||
|
|||
OBIEKTY ZABYTKOWE NA TERENIE DZIELNICY* |
|||
|
|||
*Tabela zawiera jedynie wybrane obiekty zabytkowe z terenu dzielnicy |
|
Projekty dofinansowane ze środków zewnętrznych |
|
|
|